Cukrzyca jest chorobą powszechną, która każdego roku dotyka coraz to więcej osób w różnym przedziale wiekowym. Z cukrzycą zmagają się nie tylko starsi, ale również i dzieci. Cukrzyca to poważna przypadłość, wymagająca nieustannego leczenia, które warto rozpocząć już przy pierwszych niepokojących objawach. Wczesna diagnoza umożliwia łagodny przebieg tej choroby, dlatego też powinniśmy wiedzieć, jakie są pierwsze oznaki cukrzycy.

Czym jest cukrzyca

Cukrzyca to choroba przewlekła o charakterze metabolicznym, która charakteryzuje się podwyższonym poziomem glukozy we krwi (hiperglikemią). Wynika ona z nieprawidłowości działania, jak i produkcji insuliny wydzielanej przez trzustkę.

Wyróżniamy następujące rodzaje cukrzycy:

  • cukrzycę typu I (pierwotne i niedostateczne wydzielanie insuliny mimo prawidłowej wrażliwości tkanek na ten hormon; objawy tej cukrzycy występują nagle i gwałtownie)
  • cukrzycę typu II (najczęstsza postać cukrzycy, w tym przypadku tkanki wykazują zmniejszoną wrażliwość na insulinę, co określa się jako insulinooporność; objawy pojawiają się stopniowo, choroba postępuje powoli)
  • cukrzycę występującą u kobiet ciężarnych.

Jak objawia się cukrzyca?

Cukrzyca to choroba, na którą z roku na rok choruje coraz to więcej populacji. Światowa Organizacja zdrowia wykazała, że w 2014 roku na całym świecie na cukrzycę chorowało 422 milionów osób dorosłych, przy czym pod koniec XX wieku liczba ta wynosiła 108 milionów.

Nieleczona i w porę niezdiagnozowana cukrzyca może znacząco utrudnić codzienne funkcjonowanie. Jest to bowiem choroba poważna, która wymaga odpowiedniej kontroli lekarskiej. Bardzo ważne jest zatem, aby móc samemu w porę wychwycić niepokojące objawy mogące świadczyć o cukrzycy i jak najszybciej udać się do specjalisty w celu wykonania odpowiednich badań.

Pamiętajmy, że podstawową oznaką cukrzycy jest zwiększony poziom glukozy we krwi, jednakże nie jest to symptom zauważalny gołym okiem, dlatego też powinniśmy zwrócić uwagę na następujące objawy:

W przypadku cukrzycy typu I

  • utrata wagi przy sporym apetycie,
  • uczucie pragnienia,
  • częste oddawanie moczu,
  • zmęczenie,
  • osłabienie,
  • senność,
  • podwójne widzenie lub widzenie zamazane,
  • skłonność do ropnych zakażeń skóry.

W przypadku cukrzycy typu II

  • duże pragnienie (jednakże mniejsze niż w przypadku cukrzycy typu I),
  • częste oddawanie moczu,
  • apatia,
  • drażliwość,
  • chudnięcie mimo normalnego jedzenia i apetytu,
  • senność,
  • suchość w ustach,
  • infekcje intymne,
  • mrowienie w stopach.

Jak zdiagnozować cukrzycę?

Mniejszy problem występuje w przypadku cukrzycy typu I, ponieważ gwałtowne objawy w większości przypadków powodują niezwłoczną wizytę u lekarza pierwszego kontaktu, który w tym przypadku po zleceniu odpowiednich badań stawia diagnozę.

Niestety, cukrzyca typu II postępuje powoli, dlatego też bardzo często zdarza się, że jest ona diagnozowana niejako przypadkowo, przy wykonywaniu innych badań.

Podstawowym badaniem jest badanie stężenia glukozy we krwi, które wykonywać można na trzy sposoby:

  • Glikemia przygodna (próbka krwi pobierana o dowolnej porze dnia)
  • Glikemia na czczo (pobieranie krwi około 8-12 godzin po ostatnim posiłku)
  • Glikemia wykonywana 2 godziny po teście doustnego obciążenia glukozą (OGTT).