Proces gojenia się rany przebiega w kilku etapach, podczas ostatniej fazy blizna staje się miękka i blednie. Niestety nie zawsze się tak dzieje, bywa, że blizna staje się przerosła lub rozrasta się w niekontrolowany sposób. Nieładna blizna może wpłynąć na psychikę i samoocenę.

Jakie są rodzaje nieprawidłowych blizn?

Bliznowce, czyli keloidy to rodzaj patologicznego gojenia się rany. Tym mianem nazywamy przerosłe blizny, które są twarde, włókniste o nieregularnym kształcie. Świeży keloid ma barwę sino-czerwoną, później może stać się gładki i matowo-biały. Głównym składnikiem keloidu jest kolagen i mogą powstawać w innym miejscu niż uraz.

Blizny przerosłe powstają w pierwszym miesiącu gojenia się rany. Na ogół występują tylko w miejscu urazu i nie mają tendencji do rozprzestrzeniania się. Mają barwę fiołkową oraz przebiegają równolegle do osi długiej rany.

Przykurcze bliznowate są skutkiem silnych urazów np. oparzeń, które mogą powodować duże ubytki skóry. Blizny te pociągają brzegi skóry, tworząc przykurcz, który może sięgać nawet do mięśni i kości, powodując ograniczenie ruchomości w stawach.

Leczenie blizn bywa bardzo trudne.

Istnieją różne sposoby leczenia blizn, jednak żadna nie daje 100% skuteczności. Leczenie blizn przede wszystkim polega na poprawieniu wyglądu blizn, dzięki temu poprawia się samopoczucie pacjenta. Stosowanie jednej metody najczęściej powoduje nawrót problemu.

Leczenie chirurgiczne raczej nie jest zalecane, ponieważ najczęściej dochodzi do ponownego rozrostu blizny. Lepszy efekt można uzyskać dzięki leczeniu chirurgicznemu wraz z presoterapią, sterydami, opatrunkiem silikonowym czy radioterapią. W ten sposób ryzyko nawrotu spada do 25%.

Wysoką skuteczność daje leczenie polegające na ostrzykiwaniu blizny sterydami. Opatrunki silikonowe stosowane są w leczeniu oparzeń. Dzięki niemu zmniejsza się uczucie swędzenia i bólu, a blizna staje się miękka i mniej zaczerwieniona. Innymi sposobami leczenia blizn są: laseroterapia, krioterapia oraz presoterapia. Najważniejsze jest, aby leczenie odbywało się z pomocą różnych metod, tylko wtedy są największe szanse na powodzenie. Za wyleczoną bliznę uznaje się trwające ponad dwa lata zmniejszenie wyniosłości blizny oraz zahamowanie rozrostu w przypadku bliznowców.